سردار شهید ایرج سهرابی / به روایت صادق یزدی

کارون نیوز _ شهید ایرج سهرابی، فرزند جعفرقلی، در سال ۱۳۳۸ در شهرستان مسجدسلیمان دیده به جهان گشود. دوران کودکی و نوجوانی را در محله «کلگه بالا» سپری کرد و تحصیلات خود را در دبستان «اتحاد» (ثریای سابق) و مدرسه راهنمایی «۲۲ بهمن» گذراند. وی دوران متوسطه را تا سال سوم در هنرستان «شریف واقفی» مسجدسلیمان ادامه داد.

از نوجوانی با مسجد صاحب‌الزمان (عج) کلگه مأنوس شد و حضور مستمری در این مکان مقدس داشت.

 اینجانب، پیش از انقلاب و در مراسم هایی همچون چون عزاداری ماه‌های محرم و صفر، جلسات قرآن شب‌های ماه مبارک رمضان، در مسجد با ایشان آشنا شدم. در آن زمان، او به همراه چند تن از دوستانش در کتابخانه مسجد فعال بود و جوانان و نوجوانان محل را گرد هم جمع می کرد تا فعالیت‌های فرهنگی، کتاب‌خوانی و مذهبی انجام دهند. امام جماعت مسجد، شهید حاج محمدابراهیم حقدان، نقش بسزایی در هدایت و گردآوری نوجوانان و جوانان داشت و کلاس‌های اخلاق و معارف اسلامی را در سالن کتابخانه مسجد برگزار می‌کرد.

ایرج به دلیل هوش، درک و توانمندی‌ بالایی که داشت، نقشی ویژه در این فعالیت‌ها ایفا می‌کرد. وی در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی، به همراه سایر دوستان هم‌مسجدی خود، به صورت مخفیانه به پخش اعلامیه‌های حضرت امام خمینی (ره) می‌پرداخت. فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی او در مسجد، تا مدت‌ها پس از پیروزی انقلاب نیز تداوم یافت. چهره همیشه خندان و اخلاق نیکویش، جاذبه‌ای خاص داشت و به مخاطبانش آرامش می‌بخشید.

مصطفی شلایی،از دوستان این شهید بزرگوار، می‌گوید: «ایرج در کنار کار و حضور مستمر در مسجد، به ورزش به‌ویژه فوتبال علاقه‌مند بود و به عنوان کادر سرپرستی تیم فوتبال قدس، همراه این تیم فعالیت می‌کرد.»

تیمور موحدی پویا، از دوستان، همسایگان و هم‌کلاسی‌های قدیمی شهید نیز خاطرنشان می‌کند: «ایرج در نوجوانی پدر خود را از دست داد و مادرش، که بانوی فرهیخته و مهربان بود، سرپرستی فرزندان را بر عهده گرفت. ایرج فردی مخلص و خوش‌اخلاق بود و توجه ویژه‌ای به همنوعان و نیازمندان داشت. موحد پویا می گوید: به خوبی به یاد دارم که در سال‌های تحصیل در مدرسه راهنمایی ۲۲ بهمن (کورش کبیر سابق)، ایرج اغلب تغذیه مدرسه خود را به افراد مستمند می‌بخشید یا در روزهای که روزه بود، آن را برای افطار نگاه می‌داشت.»

پس از پیروزی انقلاب اسلامی،ایرج از نخستین افرادی بود که به نهادهای انقلاب پیوست. ابتدا به «کمیته مبارزه با مواد مخدر» و «کمیته انقلاب اسلامی» وارد شد و مدتی نیز فرماندهی کمیته مسجدسلیمان را بر عهده داشت. او برای خدمتگذاری، روز و شب نمی‌شناخت. به خاطر دارم که خودرویی متعلق به کمیته انقلاب اسلامی در اختیار داشت و شب‌وروز به گشت‌زنی در خیابان‌های شهر می‌پرداخت تا امنیت را برقرار کند و کمتر به استراحت می‌پرداخت. گاهی نیز به یاری نیازمندان می‌شتافت و به آنان کمک می‌رساند.

وی مدتی بعد به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و به همراه دوست و همرزمش، شهید ابراهیم بابادی، به خدمت خود ادامه داد. در شهر به چهره‌ای مردمی، پیگیر و انقلابی شناخته می‌شد. شهید سهرابی در سال ۱۳۶۰ ازدواج کرد که حاصل این پیوند مبارک، دو فرزند برومند به نام‌های محسن و جعفر است.

هنگام بمباران‌های هوایی یا حملات موشکی دشمن به مناطق مسکونی مسجدسلیمان، ایرج از نخستین افرادی بود که خود را به محل حادثه می‌رساند تا ضمن برقراری امنیت در محدوده، به یاری آسیب دیدگان بشتابد. فداکاری‌های او، خاطراتی نیکو در دل مردم شهر بر جای نهاد. شایستگی و لیاقت او در انجام مأموریت‌های محوله باعث شد تا رده‌های نظامی را به سرعت طی کند و به مقام فرماندهی برسد؛ هرچند که همواره خود را سربازی کوچک می‌دانست و با تواضع  به سرعت با دیگران صمیمی می‌شد.

با آغاز جنگ تحمیلی، خود را برای حضور در جبهه‌های نبرد آماده کرد و در عملیات مهمی چون شکست حصر آبادان و دیگر مناطق جنگی حاضر شد.

در خردادماه ۱۳۶۳ که به همراه ایشان عازم جبهه شدیم،جوانان مسجدسلیمانی پس از وقفه‌ای دو ساله، بار دیگر گروهانی را تشکیل دادند. این گروهان به فرماندهی شهید محمد زارع و جانشینی شهید غلامرضا صالحی، در دل گردان «مالک اشتر» (متشکل از جوانان گتوند) قرار گرفت. فرماندهی این گردان را سردار مهران یاوری بر عهده داشت. (لازم به ذکر است که پیش از این، دوره‌ای این گردان با ترکیبی از نیروهای شهرستان شوشتر در لشکر حضرت ولی‌عصر (عج) تشکیل شده بود). در این اعزام، شمار زیادی از برادران سپاه و بسیجیان حاضر بودند که از جمله آنان می‌توان به شهدای گرانقدر: ایرج سهرابی، قربانعلی بازفتی و عباسقلی اسفندیاری و نیز برادران: احمد چراغی، جعفر چراغی، سجاد غلامی، داریوش ملکی، سلطانعلی اورک، علیرضا صالحی، حسین کهزادی، موسی موسوی، ناصر کیانرسی و مرحومان: مصطفی نوروزی، هاشم میربختیار، محراب بردبار و حاج آقا محمدرضا ضمیری اشاره کرد.

خانواده سهرابی،خانواده‌ای متدین و مذهبی بودند که پس از پیروزی انقلاب، تمامی وجود خود را در خدمت نظام و جمهوری اسلامی قرار دادند. یکی از فرزندان این خانواده به نام مسعود، در سال ۱۳۶۱ به شهادت رسید. برادر دیگرش، ناصر سهرابی، در دوره‌های سوم و چهارم انتخابات مجلس شورای اسلامی شرکت کرد و در دوره چهارم به عنوان نماینده مردم شریف شهرستان‌های مسجدسلیمان، هفتکل، لالی و اندیکا به مجلس راه یافت.

ایرج سهرابی که با انتقال به اهواز،در یگان حفاظت فرودگاه‌های کشور خدمت می‌کرد، به خوبی از یگان هوابرد تحت حفاظت خود پاسداری نمود. او که سال‌ها به عنوان فرمانده حفاظت فرودگاه اهواز انجام وظیفه کرده بود، سرانجام در تاریخ ۲۹ آبان ۱۳۶۵، در جریان بمباران هوایی دشمن، با اصابت ترکش به شهادت رسید و به آرزوی دیرینه خود نایل آمد و به برادر شهیدش، مسعود، پیوست.

پیکر پاک این شهید بزرگوار، پس از تشییعی با شکوه در اهواز و مسجدسلیمان، با حضور پرشور مردم قدرشناس، در جوار برادر شهیدش در قطعه شهدای فتح‌الفتوح کلگه به خاک سپرده شد.