مطالبه‌گری هوشمند؛ کلید گشودن قفل مشکلات شهری

 

کارون نیوز _ عبدالحمید گل افشان : شهر، تنها مجموعه‌ای از خیابان‌ها، ساختمان‌ها و پارک‌ها نیست؛ شهر «خانه مشترک» همه ماست.

همان‌طور که در خانه شخصی‌ امان، برای روشنایی لامپ خراب، چکه کردن شیر آب یا ناهمواری کف زمین، به فکر چاره‌ای اساسی می‌افتیم و تنها به شکایت بسنده نمی‌کنیم ،در قبال این «خانه بزرگ» نیز مسئولیم.

 اما متأسفانه گاهی فرهنگ ما در مواجهه با مشکلات شهری، به جای «چاره‌جویی» به «شکایت‌گری» محدود می‌شود.

 شکایتی که تنها بر بار منفی‌ها می‌افزاید و انرژی را برای اقدام سازنده هدر می‌دهد. 

 

 اینجاست که مفهوم «مطالبه‌گری» به عنوان راهکاری روشن و مؤثر خودنمایی می‌کند. 

 

 مطالبه‌گری چیست و چه تفاوتی با بدگویی صرف دارد؟ 

مطالبه‌گری در ساده‌ترین تعریف، «درخواست مؤدبانه، منطقی و پیگیرانهِ حق از مسؤول» است.

 بیایید این تعریف را دقیق‌تر بررسی کنیم: 

 درخواست مؤدبانه و منطقی : مطالبه‌گری، فریاد کشیدن، توهین کردن یا شایعه‌پراکنی نیست. بلکه بیانِ روشنِ یک مشکل، همراه با ارائه پیشنهاد یا درخواست راهکار است. 

وقتی شما با ادب و استدلال قوی مشکل را مطرح کنید، مسؤول نیز با دقت بیشتری به آن گوش می‌دهد.

 پیگیرانه :

 مطالبه‌گری یک اقدام یک‌باره نیست.ممکن است اولین درخواست ما به نتیجه نرسد. پیگیری مداوم و آرام نشان می‌دهد که ما مشکل را جدی گرفته‌ایم و تا برطرف شدن آن کوتاه نمی‌آییم.

 حق : 

ما به عنوان شهروند، حق داریم از امکانات شهری استاندارد، محیط زیست سالم، حمل‌ونقل عمومی کارآمد و فضای عمومی پاکیزه برخوردار باشیم.

 بنابراین، وقتی این حقوق پایمال می‌شود، «مطالبه» آن نه تنها بد نیست، بلکه یک «وظیفه شهروندی» است.

 در مقابل، بدگویی و شکایت محض مانند چرخی می‌ماند که فقط درجا می‌زند. 

 

 این رفتارها: 

تنها باعث ایجاد یأس و ناامیدی در خودمان و اطرافیان می‌شود.

 

هیچ اطلاعات مفیدی به دست مسؤولان نمی‌رساند تا بتوانند برای برطرف کردن مشکل اقدام کنند.

گاهی اوقات، به جای تمرکز بر مشکل اصلی، به شخص مدیر حمله می‌کند که این امر، فضای گفت‌وگو را مخدوش می‌کند.

 چگونه مطالبه‌گران هوشمند ومؤثری باشیم؟

 راهکارهای عملی

 کارشناسان مدیریت شهری معتقدند مطالبه‌گری زمانی به نتیجه می‌رسد که «علمی»، «مستند» و «کانالیزه» باشد.

این واژه‌های پیچیده را به زبان ساده توضیح می‌دهیم:

 مشکل را دقیق و شفاف شناسایی کنید:

به جای گفتن ««این خیابان همیشه کثیف است» بگویید:«در خیابان X، مقابل پلاک Y، سطل زباله برای چند روز است که تخلیه نشده و باعث تجمع زباله و ایجاد بو و احتمالاً جوندگان شده است.» این توصیف دقیق، به پاکبانان شهرداری کمک می‌کند تا دقیقاً محل مشکل را پیدا کنند.

 

 مستندسازی کنید:

 ازمشکل عکس یافیلم کوتاه بگیرید. یک عکس گویاتر از هزار کلمه است.تاریخ و ساعت عکس را نیز یادداشت کنید.

 

 کانال درست را انتخاب کنید: امروزه بسیاری از شهرداری‌ها و نهادهای خدمات‌رسان، سامانه‌های ۱۳۷،اپلیکیشن‌های شهری یا صفحات رسمی درشبکه‌های اجتماعی دارند. مشکل خود را از این کانال‌های رسمی پیگیری کنید. 

این کار باعث می‌شود درخواست شما در سیستم ثبت شده و قابل پیگیری باشد.شکایت در فضای مجازی بین دوستان و آشنایان، کمتر به دست مسؤول مربوطه می‌رسد.

 

 پیشنهاد داشته باشید:

اگر برای مشکل راه‌حلی به ذهنتان می‌رسد، آن را مطرح کنید. حتی پیشنهادهای ساده می‌توانند ایده‌بخش باشد. مثلاً: ««آیا می‌شود زمانبندی جمع‌آوری زباله در این محله را بررسی کرد؟

 

 پیگیر باشید:

اگر پس از چند روز پاسخی دریافت نکردیددوباره از همان کانال رسمی با ذکر شماره پرونده یا تاریخ درخواست اولیه، پیگیری کنید.

 

 

 از ناظر منفعل، به بازیگر فعال تبدیل شویم

شهروندمطالبه‌گرنه یک مشکل ساز

که یک «همیار» و «ناظر دلسوز» برای مدیریت شهری است. 

وقتی ما به جای شکایت در پشت درهای بسته به شکل مؤثر و محترمانه مشکل را به گوش مسؤولان برسانیم، در واقع به آنان در انجام بهتر وظایفشان کمک کرده‌ایم.

 

بیاییدازامروزعهد ببندیم که در برابر معضلاتی چون چاله‌های معابر، روشنایی معیوب خیابان‌ها، کمبود فضای سبز، آلودگی هوا و صوت، و سایر مشکلات شهری، تنها نظاره‌گر و بدگو نباشیم.

 با تکیه بر حقوق شهروندی خود،با سلاح «ادب»، «استدلال» و «پیگیری»، «مطالبه‌گر» باشیم.

 

به یاد داشته باشیم که ساختن شهرى آباد و سالم، تنها با دستان و خرد جمعى ما شهروندان و در تعاملى سازنده با مدیران، میسر خواهد بود. این، نه تنها حق، که مسئولیت مشترک همه ماست.